Күзгі қайың
Сағыныштан жарылуға таяумын,
Қала ұйқыда тек мен ғана ояумын,
Қайда сенің жапырақтарың ақ қайың,
Қайда маған жүрек болған аяулым.
Қ-сы:
Сенің ғана жапырағыңа күз келмейді,
Сағыныштан сыр айтарем сөз келмейді,
Жалынсаңда өмір заңы өзгермейді,
Өзгермейді,
Күзгі қайың күзгі қайың,
Көктемге бір жету ғой біздің уайым.
Неге мені қалдырды екен ақпанға,
Неге сені тоңдырды екен ақ қарға,
Кел екеуміз көптен күткен бақтарда,
Жылынайық естен кетпес шақтарға.
Қ-сы:
Өтер өмір аяздық ыстық аптапта,
Мүмкін болса жапырағыңды таптатпа,
Уа тіршілік қайыңға бер көктемді,
Маған төзім беруіңді төқтатпа.
Все права защищены
2020